Nikolai sonunda geri dönüyor! Tabi buna dönmek denirse. Leigh Bardugo’nun Nikolai adını verdiği ikilemesinin ikinci kitabı Rule of Wolves dün dünyanın dört bir yanındaki okuyucuları ile buluştu. Biz de kolları sıvadık ve ne zaman çevrileceği belli olmayan bu kitabın ne anlattığını sizin için araştırdık. Buyurunuz Zoya’nın- aman yani Nikolai’ın macaralarını okumaya.
Uyarmadan geçemeyelim bu yazı Grisha ve Kargalar Meclisi serisinden büyük spoilerlar içermekte. Ayrıca serinin ikinci kitabını konuşacağımız için ilk kitaptan da spoiler yeme ihtimaliniz gayet yüksek.
İlk Kitapta Başımıza Neler Geliyordu?
Serinin ilk kitabı yurt dışında King of Scars adıyla 29 Ocak 2019 yılında çıkmıştı. Bizde de Martı Yayınları tarafından geçtiğimiz yıl Yara İzi Kralı adıyla çevrildi. Kitap Grisha Üçlemesi ve Kargalar Meclisi İkilemesi’nden sonrasını anlatıyor. Hatırlayacağınız üzere Sahte Krallık’ın sonunda Matthias -akıl almaz bir şekilde- ölmüş ve Nina, Kargalar’ı bırakıp Zoya ve diğerleriyle birlikte ülkesine geri dönmüştü. Yara İzi Kralı da bu olaylardan altı ay sonrasında geçiyor. Jurda parem furyası Grishalar’ın korkulu rüyası haline gelmiş ve ekibimiz de – Nikolai, Zoya ve Nina- hem jurda paremin daha fazla yayılmasını engellemeye çalışıyor hem de Ravka’nın çökmesine engel olmaya çalışıyorlar. Fakat tabii ki kitap bu kadarla bitmiyor. Zoya dönüşüm geçiriyor, Karanlıklar Efendisi geri dönüyor. Nina, Matthias’ın cesedine dünya turu yaptırdıktan sonra adamı gömüyor -şükür- ama bu sefer de düşmanın kızına karşı çeşitli romantik hisler beslemeye başlıyor.
Nikolai mı? O da ne yapsın yahu, kendi adını taşıyan seride yan karakter olarak takılıyor. Kendisini kitapta; çeşitli tarikat liderleriyle zaman geçirirken, Zoya’yı düşünürken, bir takım kraliyet entrikaları düzenlerken, Zoya’ya bakarken ve bir de canavara dönüşürken görüyoruz. Zoya’yı düşündüğünden bahsetmiştim değil mi? Nasıl bu paragrafta sürekli Zoya’nın adını geçirdiysem kitapta da sürekli Zoya’dan bahsediliyordu. Serinin adı Nikolai, kitabın adı Yara İzi Kralı ama kitapta neredeyse sadece Zoya’yı okuduk…
Hayranlar tam da Nikolai kendi kitabına kavuşuyor diye sevinmişken Bardugo’nun Grisha serisini kopyalayıp Yara İzi Kralı’na yapıştırması çoğu okuyucunun tadını kaçırdı. Özellikle Karanlıklar Efendisi’nin dönüşüyle Nikolai’ın ikinci kitapta daha da geri planda kalacağını düşünüyorum.
Macera Tam Gaz Devam Ediyor ve Birileri Ölüyor…
Kitabı yazmayı bitirdiği günden beri Bardugo’nun ağzında tek bir cümle var: “Kitabın sonunda çok ağladım, kalbim çok kırıldı…” Bu ne demek? Birileri ölecek demek ve ben nedense kurban edilecek koyunun Nikolai olacağını düşünüyorum. Biliyorsunuz ki kadının sarı saçlı Grisha aşığı beylere karşı bir garezi var. Bu serinin yazılma amacının Nikolai üzerinden daha fazla para kazanmak olduğunu düşünürsek ölen kişi Nikolai olursa çok manidar olacak gerçi…
Sanırım bu kitapla ilgili okuyucuları fazlasıyla heyecanlandıran detaylardan biri de Kargalar’ın Karanlıklar Efendisi ile olacak büyük savaşa – üç kitapta bir Karanlıklar Efendisi ile savaşılıyor fark ettiniz mi :)- katılma olasılığı. Bardugo bu konuyla ilgili kesin bir açıklama yapmamış olsa da kendisi “Kitapta her türden canavar var.” tarzında bir açıklama yapmıştı. Kaz’ın hem Kargalar Meclisi’nde hem de Sahte Krallık’ta kendisinden canavar olarak bahsettiğini düşünürsek, Bardugo “canavarlardan” bahsederken muhtemelen Kaz’a atıfta bulunuyordu.
Kitapla ilgili çoğunuzu heyecanlandıracak bir spoiler öğrenmek için buraya tıklayabilirsiniz.
Arka Kapakta Yazanlar ve Yazmayanlar nikolai
Sanırım çoğunuz bu bilgiden habersiz ama Rule of Wolves Grishaverse’ün son kitabı olacak.1 Bence bu durum “Kargalar kitapta olacak mı?” ya da “Alina ve Mal’ı -kendini çok güzel açıklayan bir kısaltma- görebilecek miyiz? sorularını gayet güzel yanıtlıyor. Yedi kitap -sadece ana kitapları saydım- ve üç serilik koca bir hikayenin sonu nasıl başladıysa öyle bitiyor. Bu durumun sebebi dejavu mudur tembellik midir bilemiyorum gerçi.
Açıkcası Rule of Wolves’un Grishaverse’ün son kitabı olduğunu öğrendiğimde biraz endişelendim çünkü yazar altı kitaptır kafamızda çeşitli sorular oluşturuyor ama bu soruları cevaplamıyor. Jurda paremle ilgili, Alina ve Mal’la ilgili, Zoya ile ilgili, Inej ve Kaz’ın “olmayan” ilişkisiyle ilgili aklımızda bir sürü soru var ve bunların hepsinin Rule of Wolves’da cevaplanacağını düşünmüyordum. Hala hepsinin cevabını alacağımıza olan inancım çok düşük ama en azından kitabın altı yüz sayfa olması bir tık umut verici bir durum.
1: Sanırım bu noktada yazarın oldukça tutarsız olduğunu söylemekte fayda var. Geçtiğimiz yılın sonunda yaptığı röportajlarında belki birkaç yıl sonra Kargalar Meclisi’ne yeni bir kitap yazabileceğini söylemişti fakat son röportajlarında bu kitabın Grishaverse’ün son kitabı olduğunu söylüyor. Ya yazar üç ay içerisinde fikrini değiştirdi -ki bu imkânsız çünkü kitabın sonunu okudum- ya da Grishaverse derken Grisha Üçlemesi’ni kastediyordu ki hangi yazar kendi serisinin adını bilmez? Neden her yerde bilgi kirliliği var?
Rule of Wolves’la ilgili her şeyden bahsettik ama kitabın arka kapak yazısından ve asıl konusunu henüz konuşmadık. Çeviri yazı sorumlumuz Kübra Y. Aslanhan2 kitabın arka kapak yazısını sizin için dilimize çevirdi. Gelin bakalım kitapta bizi neler bekliyor.
2: Bu metin Kübra Y. Aslanhan tarafından çevrilmiştir. Tüm hakları saklıdır. Çevirmenin izni olmadan kullanılamaz.
başlık
Rule of Wolves, ilk kitapta yaşananlardan birkaç hafta sonrasında geçiyor. Yani karakterlerimizi sarsılmış ve yaşananları hazmedememiş şekilde bulma ihtimalimiz yüksek. Kitabı okuduğum kadarıyla Karanlıklar Efendisi’nin geri dönüşü ve Zoya’nın yeni güçleri kitabın büyük bir bölümünü kaplayacak gibi duruyor. Bunun dışında Nina ve beraberinde getirdiği jurda parem ve Fjerda olaylarının da kitapta hatırı sayılır bir yeri olacak ama sanırım hepimizin aklındaki soru şu: Kim kiminle savaşacak? Nikolai ve diğerleri çıkmaza mı girdi? Hem Karanlıklar Efendisi hem de Fjerda ile mi savaşacaklar? Grisha vs Grisha mı göreceğiz yoksa bizi daha çok politik bir savaş mı bekliyor? Kitabı okuyup göreceğiz…
Benim kitapta okumayı dört gözle beklediğim olaylardan biri, -eğer varsa- güzel bir savaş sahnesi. Kargalar’ı, Nikolai ve Zoya’yı hatta Alina ve Malyen’i bile bir arada savaşırken, birbirlerinin arkalarını kollarken görmek fazlasıyla güzel olurdu. Bunun dışında Nina’ya Matthias’ın cesedine dünya turu yaptırmaktan başka bir hikaye verileceği için gayet heyecanlıyım. İlk kitapta aklımızda oluşturdukları soruları cevaplarlar umarım. Fakat her şeyi bir kenara bırakırsak, bu kitapta asıl öğrenmek istediğim tek şey kitap sonunda kaç kişinin daha Aziz/Azize olacağı….
PS: Bu yazı normalde dün çıkacaktı ama küçük bir gecikme yaşadık. Ben de bu sırada kitabı birazcık okudum ve bu durum Rule of Wolves’u okumakla ilgili fikirlerimi birazcık değiştirmiş olabilir.
Kitap hakkında konuşacak daha çok şey var ama onları da artık başka bir yazıda konuşuruz. Kitap hakkında düşüncelerinizi, teorilerinizi ve beklentilerinizi yorumlarda yazmayı unutmayın! Görüşmek üzere!
PPS: Bu arada evet Nikolai bu kitapta da yan karakter. Yazarın karaktere yaptığı haksızlıkla ilgili rantımı okumak isterseniz sizi buraya alalım.
Kapaktaki çizim arz28 tarafından çizilmiştir.
Beğenebileceğiniz diğer yazılarımız:
Yazıyı burada paylaş:
nikolai
Yanmıştım, sönmezdim. Ruhsuzdum, gülmezdim. Kendimi bilmezdim. Öldürsen ölmezdim. Madem bu dünya böyle beterdi. Hayat dediğin hep acı ve kederdi. Dedim, “bi ömür hep böyle geçer mi hiç?” Hiç umrumda değil! Rüzgar essin, fırtına benim! Savrulsun külleri gemilerin! Bak (bak) bak, beni bile delirttiniz! Kesin yerindedir keyfiniz! Alın, gidin, yakın gerisini. Geri verin benim hevesimi.
Dalmışım, geldik mi? Yılları verdik mi? Kabustu, gerçek mi? Yanlış bu… Nerdeyiz? Belki cehennem böyle bi yerdi. Ruh gibi herkes işine giderdi. Dedim, “solup gitmek burda hüner mi ki?” Hiç umurumda değil! Rüzgar essin, fırtına benim! Savrulsun külleri gemilerin! Bak (bak) bak, beni bile delirttiniz! Kesin yerindedir keyfiniz! Alın, gidin, yakın gerisini, Geri verin benim hevesimi.
Yanmıştım, sönmezdim. Ruhsuzdum, gülmezdim. Kendimi bilmezdim. Öldürsen ölmezdim. Madem bu dünya böyle beterdi. Hayat dediğin hep acı ve kederdi. Dedim, “bi ömür hep böyle geçer mi hiç?” Hiç umrumda değil! Rüzgar essin, fırtına benim! Savrulsun külleri gemilerin! Bak (bak) bak, beni bile delirttiniz! Kesin yerindedir keyfiniz! Alın, gidin, yakın gerisini. Geri verin benim hevesimi.
