Ali Hazelwood’un ilk kitabı Aşk Hipotezi, hem ülkemizde hem de yurt dışında çıktığı günden beri oldukça ilgi görüyor. Ben de bu yazımda sizler için Aşk Hipotezi’ni inceleyeceğim. Ancak bu inceleme yazısında daha çok kitabın negatif yönlerine odaklanacağımı da söylemeden geçmeyeyim.
Ali Hazelwood Hakkında Bilmemiz Gerekenler
Ali Hazelwood, aslında uzun süreler boyunca Star Trek ve Star Wars için hayran kurgusu yazmış. Yazarlık kariyeri de beğeni toplayan bu hayran kurgular ile başlıyor. Her şey yazdığı bu hikâyeleri beğenen bir edebiyat ajanının ona ulaşmasıyla başlıyor. Hazelwood, ona orijinal bir eser vermek isterken daha önceden yazmış olduğu hayran kurgularını “orijinalleştirmeye” karar veriyor. Böylece hayran kurgularından biri olan Aşk Hipotezi de Ali Hazelwood’un çıkış romanı oluyor. Büyük kitlelerce beğenilen roman, çok geçmeden en çok satanlar listelerine giriyor. Kitabın başarısından sonra ise yazarın diğer hayran kurguları “orijinalleştirilmiş” versiyonlarıyla bu yıl içerisinde okurun beğenisine sunulacak
İlk başta bir Kylo Ren ve Rey hayran kurgusu olarak yazılmış olan Aşk Hipotezi çok büyük bir istek ve heyecanla okumaya başladığım bir kitaptı. Okuduğum sayısız olumlu yorum nedeniyle kitaba büyük bir beklentiyle başladım ve kitabı üç gün içerisinde de okuyup bitirdim. Peki sonuç neydi? Hüsran.
Aşk Hipotezi Ne Anlatıyor?
Aşk Hipotezi sahte olarak başlayıp gerçeğe dönüşen bir ilişkiyi konu ediyor. Kitap, doktora öğrencisi Olive’in arkadaşı Anh’nin aşk hayatını kurtarmak için uydurduğu kuyruklu bir yalanla başlıyor. Anh eski sevgilisiyle çıkabilsin diye (?) Olive ona yeni bir sevgilisi olduğu yalanını söylüyor. Tabii ki bunu göstermek için de -klasik romantik komedi mantığıyla- koridorda gördüğü ilk adamı öpüyor. Bu adam da kimsenin ulaşamadığı, aksi, genç ve yakışıklı biyoloji profesörü Adam Carlsen oluyor. Genç adam, Olive ile işbirliğine yanaşması sonucunda aralarında sahte bir ilişki başlıyor. Sahte ilişkilerine gerçek duygular karışmaya başlayınca da işler sarpa sarıyor.
Adam ve Olive’in sahte ilişkisi esnasında bize, doktora öğrencilerinin ve eğitim görevlilerinin hayatına kısa ama yakından bakış atma şansı doğuyor. Bilim insanı olmanın zorlukları vurgulanıyor. Bundan da öte bilim dünyasında kadın olmanın zorluklarına değinilmesi hoş bir detay. Ancak… Bu süreçte oldukça rahatsız edici cümleler ve konulara da değiniliyor. Aşk Hipotezi’nin sonuna doğru gelişen birkaç olay eğitim/iş hayatındaki eril yapının çirkinliğini iliklerimizde hissettiriyor.
Aşk Hiptezi’ni Neden Beğenmedim?
Büyük bir hevesle başladığım bu kitap, bana oldukça büyük bir hayal kırıklığı yaşattı. Bu durumun birkaç sebebi var. Gelin hep birlikte bu sebeplere göz atalım!
Sanırım kitabı okuma sürecinin benim için oldukça tatsız bir hale gelmesindeki en önemli sebep klişeler. Karakterlerin klişe olması aslında birçok romantik komedide karşımıza çıkabilen bir durum. Bu nedenle her yerde gördüğümüz derinliksiz karakterleri bu kitapta da görmeyi bekliyordum. Ancak kitaptaki klişelerin dozu beklediğimden daha yüksekti ve bu durum beni rahatsız etti. Sizleri bilemiyorum ama sanırım ben artık mükemmelleştirilmeye çalışılan erkek ve özgüveni düşük kadın karakter okumaktan sıkıldım. Evet, bu bir romantik komedi ve karakterlerin çekici olması da sık karşılaşılan bir durum. Fakat spor yapmayı seven, yakışıklı ve çok başarılı erkek tiplemelerini o kadar çok okudum ki artık bu tipteki karakterler beni çekmiyor
Kadın karakterimiz Olive’in -geçmişiyle altı doldurulmaya çalışılsa da- özgüvensiz olması ve sürekli kendini sorgulaması da beni çok yordu. Kitap boyunca kendimi ana karakterin verdiği saçma kararları sorgularken buldum. Ne yani romantik bir ilişki arayan her kadın özgüvensiz mi olmak zorunda? Hayatındaki eksikliği beyaz atlı prensiyle mi “doldurmak” zorunda? Artık kendi ayakları üzerinde durabilen kadınlar ve mükemmelleştirilmemiş erkek karakterler okumak istiyoruz. Okurlar artık kitaplarda bir masaldan fırlayan tiplemeleri değil, gerçekçi karakterler görmek istiyor
Zayıf Bir Kurgu ve Oldukça Tutarsız Karakterler
Aşk Hipotezi’ni sevemememin bir diğer nedeni ise zayıf kurgusu. Bu durum daha kitabın başındayken bile kendisini hissettiriyor. Aslında sahte ilişki konseptini normalde çok severim. Fakat sahte ilişki oluşması için inandırıcı ve kabul edilebilir bir neden olmasını beklerim. (Bu konuda favori kitabım Off-Campus serisinden Anlaşma.) Olive, en yakın arkadaşı, kendisinin daha önce sadece birkaç kere randevuya çıktığı biriyle birlikte olabilsin diye yeni bir sevgili yaptığı yalanını uyduruyor. Büyük bir fedakarlık (?) yaparak da karşısına çıkan ilk adamı öpüyor. Tüm hikaye bu kurgunun üstüne kurulu. Ancak ben kitap boyunca bu durumun geçerli bir neden olmadığı hissinden kurtulamadım. Adam’ın bu oyunun bir parçası olmayı kabul etmesinin asıl nedeni kitabın ilerleyen kısımlarında netlik kazansa da, hiç ikna edici değildi.
Karakterin karşısına çıkan ilk adamı öpebilecek kadar cesur olması ama kitabın genelinde sürekli kendini sorgulaması da oldukça tutarsızdı. Üstelik esas erkeğin ilahlaştırılması ve onun iletişim gücü zayıf biri olarak yansıtılmasına rağmen, söz konusu Olive olduğunda aniden iletişim kurmaya başlaması bana gerçekçi gelmedi. Kitap boyunca olaylar hep tahmin edilebilirdi. Romantik komedilerde sık rastladığımız tesadüfler zinciri bu kitapta da oldukça fazlaydı. Hatta çok çok fazlaydı bile diyebilirim.
Kitaba Dair Sevdiğim Detaylar Aşk Hipotezi
Bütün bu mantık hataları beni kitaptan uzaklaştırmış olsa da kitabın ilk yarısından zevk aldım diyebilirim. Karakterler, saçma davrandıklarını düşündüğüm anlarda bile şirinlerdi. Diyaloglarını okumak keyifliydi. Bölüm başlarında yer alan hipotezler kitaba çok hoş bir hava katmıştı. Kendimi yer yer bölüm başlıklarına gülerken buldum. Bana kalırsa bu ince dokunuşlar kitabın enerjisini yükseltmiş. Yan karakterlerin hepsini sevdim diyemem ama Malcolm çok tatlıydı.
Ali Hazelwood’ın yalın ve sürükleyici bir üslubu var. Özellikle bilimsel konuları detaylandırması çok hoşuma gitti. Bu durum kitaba, ilişki kısmında göremediğim bir gerçekçilik katmıştı. Ali Hazelwood STEM tecrübesi sayesinde akademik yaşantıya hakim olduğundan okuyucuyu sıkmadan bunu aktarabilmeyi başarmış. Birçok klişeye ve ilk yarı boyunca denk geldiğim bazı pürüzlere rağmen, bu anlatım dili sayesinde kitabı seveceğimi düşünmüştüm. Sonra katlanamadığım o birkaç bölüm geldi ve sonuç ortada…
Ali Hazelwood’un Uzak Durması Gereken Bazı Konular
Kitapta bir kırılma noktası, bir ana kriz mevcut. Ancak bu krizin ele alınış şekli beni çok rahatsız etti. İş ve akademi dünyasında erk egemenliğinin baskın olması belki çoğumuzun -ya da çoğu kadının- aşina olduğu bir durum. Ancak bu kitapta ele alınış şeklinde bana ekstra rahatsızlık veren bir şeyler vardı. Bu tür hassas konulara böyle bir kitapta girmeye gerek var mıydı, girilecekse bile bu şekilde mi ele alınmalıydı tartışılır. Ancak Aşk Hipotezi’ndeki en büyük hayal kırıklığım bu oldu diyebilirim. Travmatik olguların ciddi bir şekilde yazılması ve profesyonelce ele alınması gerektiğini düşünüyorum. Nedenselliğin iyi kurgulanması ve karakterin davranışlarının tutarlı olması gerekli ki okuyucuya verdiği mesaj da bu yönde olsun.
Geçiştirilmiş Bir Son Aşk Hipotezi
Kitabın sonunda geldiğimizde her şey bir anda olup bitiyor. Ben kitabın sonunun daha aydınlatıcı olmasını isterdim. Ancak o noktaya geldiğimde kitaptan o kadar soğumuştum ki yaşanan olaylar beni hiç bir şekilde etkileyemedi. Yazarın ilk roman denemesi olduğundan kitabın bu gibi kusurları göz ardı edilebilir. Eğer Ali Hazaelwood kendisini geliştirirse ortaya güzel eserler çıkarabilir bence.
Bu kitapla ilgili çok daha olumlu şeyler yazmak isterdim ama olmadı. Belki de beklentimi yüksek tuttuğumdan kitaptaki olumsuzluklar beni çok fazla etkiledi, bilemiyorum. Yine de okumanızı ve kendinize göre değerlendirmenizi öneririm. Sizlerin düşüncelerini de merak ediyorum. Kitabı okuduysanız fikirlerinizi bizimle paylaşmayı unutmayın 🙂
Kapak görselindeki çizim jupiterlia tarafından çizilmiştir.
Beğenebileceğiniz diğer yazılarımız:
Yazıyı burada paylaş:
