Toksik Ataerkil Zihniyetin Yeni Adresi: Kan ve Külden

Jennifer L. Armentrout’un çıktığı günden beri gündemden düşmeyen kitabı From Blood and Ash, haziran ayında Kan ve Külden adıyla dilimize çevrildi. Gençlik yıllarını Armentrout okuyarak geçiren biri olarak herkesin övüp övüp bitiremediği bu kitabı bir de ben okuyayım dedim, keşke demeseymişim. Neden mi? Buyurun hep birlikte bakalım.

Herkes tarafından göklere çıkarılan Kan ve Külden ne anlatıyormuş?

Yazıya devam etmeden küçük bir detayı belirtmek istiyorum. Ben kitabı İngilizce okudum ve bu yüzden de kitabın konusunu anlatırken bazı terimleri orijinal dilinde bırakabilir ya da farklı bir çeviri kullanabilirim. Hoş görmenizi rica edeceğim.

Kitabımız bir Bakire olan Poppy’i konu alıyor.“Tanrılar tarafından seçilmiş kişi” olarak görülen Poppy’nin insanlarla konuşması, birlikte olması ya da yakınlaşması yasak ta ki Yükselene (?) kadar. Fakat Krallığın koruyucusu olarak görülen Poppy’nin korumalarından biri öldürülünce ve lanetliler (?) sarayın içine kadar sızınca her şey değişiyor. Bunların üstüne bir de Hawke’ın hayatına girmesiyle bütün yaşantısı tepetaklak olan Poppy’i oldukça yorucu bir macera bekliyor.

Uzun lafın kısası Poppy diye bir hanımefendi var, kendisinin tek vasfı bakire olması. Sonra hayatına bir tane yakışıklı erkek giriyor ve eli ayağı tutmaz oluyor. Bir de arada arka planda lanetliler saldırıyor ve birileri ölüyor. Bunun sonucunda da Poppy kahramanlık yapma ihtiyacı hissediyor.

Kitabı okumadan önce bilmeniz gerekenler:

• Popüler olan ne varsa çalmaktan -pardon ilham almaktan geri durmayan JLA, Kan ve Külden’de de herhangi bir istisnai davranışta bulunmamış tabii ki. Son zamanların popüler kurgusu olan “seçilmiş kız ve onu tarif edilemez bir tutku ateşi ile sarmalayan erkek yanına serpiştirilmiş fantastik ögeler” kitabın temelini oluşturuyor.

• İnanılanın aksine Kan ve Külden bir enemies to lovers kitabı değil. Ben bu kitabı -çok sevgili çeviri yazı sorumlumuz Buse ile- Bibliyoraf’ın düzenlediği yaz maratonunun “enemies to lovers” haftasında okudum. Fakat eğer “düşman” olarak ele alacağımız kavram Poppy’nin bakire olması değilse bu kitapta enemies to lovers falan yok. Aksine Poppy kendisini mutlu mutlu Hawke’ın kollarına atıyor.

• Biliyorum çoğunuz anlatılanlardan ötürü Hawke’ın çok seveceğiniz, sarıp sarmalayacağınız ya da üstüne atlamak isteyeceğiniz bir karakter olacağını sanıyorsunuz ama o iş hiç de öyle değil. Tam aksine kendisi kalbine bir kazık saplayıp (pun intended) bir daha kendisinden bahsetmememiz gereken bir karakter.

Çığlıklar, yardım çığlıkları

Kitabın adının Kan ve Külden olmasının sebebinin kitabın konusuyla ilgili olmadığını biliyor muydunuz? Yazar Jennifer L. Armentrout kitabı okurken okuyucunun gözlerinin kanayacağını ve ruhunun ateşler içinde yanacağını fark edince kitabın adını Kan ve Külden koymuş. 🙂

Daha önce de böyle insanı çileden çıkaran vasat kitaplar okudum ama Kan ve Külden gibisine ilk defa rastlıyorum sanırım. Okuduğum bu tarzdaki diğer kitaplarda en azından ne okuyacağım başından beri belliydi. Diğer kitaplarda yazar bana kitapta yazmadığı bir şeyi vaat etmedi. Lakin Kan ve Külden’de ise durum tam tersi. Kitapta enemies to lovers var deniyor ama yok. Kitabın türü fantastik olarak belirleniyor ama kitaptaki “fantastik” kavramı Jennifer Hanım’ın fantazilerinden öteye geçemiyor. Herkes olaylar nefes kesici, evren zekice tasarlanmış diyor ama nefesimizi kesen tek şey Hawke’ın toksik davranışları. Hal böyle olunca da kitaptan istediğini alamamış olan ben ve benim gibi okuyucular çileden çıkıyor.

JLA bu kitabı SJM kültürünün popülerleşmesi üzerine yazmış, bu çok belli ama en azından Sarah’ın önüme fantastik temelli bir kurguda sevişme, sevişme ve daha fazla sevişme koyacağını biliyorum. JLA ise kitabında hiçbir şey eksik olmasın diye her şeyi kurguya doldurmuş ama hiçbir şey tam değil. Okuması keyifli cinsel bir çekim de yok, başımı döndürecek ateşli bir çift de, keşke ben de orada olsam yahu dedirtecek bir evren de. Olaylar belli bir döngü içerisinde ilerlediği için merak unsuru da yok ve inanın bana bomboş bir kitaba içi dolu bir yorum yazmaya çalışmak çok zor.

Kan ve Külden

Fantastik yazan bir yazardan birincil beklentim bana yazdığı evreni açıklayabilmesi. Buz ve Ateşin Şarkısı’nda olduğu gibi evrenin üzerine tarih kitabı yazılmasına da gerek yok, yazar kurguladığı evreni bana mantıklı bir şekilde versin yeter. Fakat Kan ve Külden’de fantastik evren namına bir şey görmüyoruz. Bi’ Yükseliş’tir almış başını gidiyor ama bu yükselme olayı ne, nereden çıktı, yükselince tam olarak neler oluyor asla açıklanmıyor. Ben Jennifer’dan daha önce başka fantastik kitaplar da okudum ve o kitaplarda asla böyle bir sorun yaşamadım. Evet, evrenler çok zayıftı ama en azından ne nedir, ne değildir biliyorduk. Kan ve Külden’de ise olan olayları anlamam için ikide bir wiki sayfasına girmem gerekti.

Kan ve Külden altı yüz seksen sayfa ve altı yüz seksen sayfanın en az üç yüz sayfası Poppy ve Hawke’ın atışmaları ile geçiyor. Poppy başına buyruk hareket edip bir maceraya atılmaya çalışıyor, Hawke onu iş üstünde basıyor ve beş bölüm boyunca karşılıklı atışıyorlar. Sonra Poppy odasına geri dönüyor ve bir on sayfa sonra aynı döngüyü tekrar okuyoruz. Anlatırken bile ruhum çekildi, ben bir de bu kitabı okudum.

Kitap belki üç yüz sayfa olsaydı hem Poppy ve Hawke’ın “ilişkisi” tadında bırakılmış olurdu hem de ben okurken bıkkınlık geçirmezdim. Hayır, yukarıda da dediğim gibi kitabın yarısı bu ikilinin atışmalarıyla geçiyor ama o atışmalar da bir yere varmıyor. Bir sonraki görüşmelerinde yine aynı manasız konuları tartışıyorlar. Bu yüzden de kitap mental açıdan beni çok yordu.

Kan ve külden

Altı yüz seksen sayfa boyunca kitapta hiçbir olayın olmamasının haricinde Kan ve Külden’in en büyük eksiği karakterleriydi. Kitapta doğru düzgün gördüğümüz iki – üç karakter var. Kitabın konu ve anlatılış şekli itibariyle oldukça yavan olduğunu düşünürsek bu kitabı ancak ilgi çekici karakterler kurtarırdı ama Jennifer Hanım Poppy ve Hawke dışında karakter yazmaya tenezzül etmemiş. Kitaptaki diğer karakterler tiplemelerden öteye geçemiyor maalesef. Yine Sarah J. Maas’tan örnek vereceğim ama Dikenler ve Güller Sarayı içinden karakterleri çıkardığımızda dümdüz bir kitap. O kitabı / seriyi canlı kılan içindeki karakterler. Mor, Amren, Cassian, Az ve Rhys olmasa o seriyi okur muyduk? Hiç sanmıyorum.

Üç maddede: Hawke neden toksik bir karakter

1. Poppy kitabın başında Hawke’a diyor ki: “Bana Poppy deme, prenses diye hitap etme ve kafana estikçe yerli yersiz odama girme.” Peki Hawke ne yapıyor? Tabii ki de Poppy’i dinlemiyor ve keyfi nasıl isterse öyle davranmaya devam ediyor. Birincisi “prenses” nedir yahu? Uzun zamandır bir kitabı okurken bu kadar cringe olmamıştım. Ayırca bu ne kendini beğenmişliktir? Kendisi tam anlamıyla sosyal medyada genç kızlara yürümeye çalışan kırk yaşındaki amcalara benziyordu. Yordu.
2. Hawke son zamanlarda okuduğum en bencil, en düşüncesiz ve en kendini beğenmiş karakterlerden biri. Spoiler olacağı için detaya giremiyorum lakin oldukça çaresiz durumdaki birinden de faydalanmazsın yahu. Okurken o kadar sinirlendim ki bazılarının dişlerini sökesim var.
3. Hawke tüm bunların yanında bir de oldukça manipülatif biri. Yine spoiler olduğu için detaya giremeyeceğim ama Hawke beyefendiler kendi ajandası için Poppy’i manipüle etmekten bir an bile vazgeçmedi.

Yazının sonuna geldik. Şeytan diyor ki; Selin git bir de spoilerlı yorum yaz, eteğindeki bütün taşları dök. Fakat ne benim öyle bir yazı yazacak mecalim kaldı ne de sizi daha fazla bu kitaba maruz bırakmak istiyorum. Görüşlerinizi yorum olarak bırakmayı unutmayın. Bir sonraki yazımda görüşmek üzere!

Kapak görselindeki illüstrasyon Dominique Wesson tarafından çizilmiştir.

Beğenebileceğiniz diğer yazılarımız:

Bu kısa bir cümle. Kısa. Bu cümle kısa bir cümle. Cümle kısa. Bu cümle kısa. Kısa. Gayet de kısa. Filenin sultanları altın madalya alır umarım. Kısa bir cümle. Bu kısa bir cümle. Kısa. Bu cümle kısa bir cümle. Cümle kısa. Bu cümle kısa. Kısa. Gayet de kısa. Filenin sultanları altın madalya alır umarım. Kısa bir cümle. Bu kısa bir cümle. Kısa. Bu cümle kısa bir cümle. Cümle kısa. Bu cümle kısa. Kısa. Gayet de kısa. Filenin sultanları altın madalya alır umarım. Kısa bir cümle.

başlık

Cümle kısa. Bu cümle kısa. Kısa. Gayet de kısa. Filenin sultanları altın madalya alır umarım. Kısa bir cümle. Bu kısa bir cümle. Kısa. Bu cümle kısa bir cümle. Cümle kısa. Bu cümle kısa. Kısa. Gayet de kısa. Filenin sultanları altın madalya alır umarım. Kısa bir cümle. Bu kısa bir cümle. Kısa. Bu cümle kısa bir cümle. Cümle kısa. Bu cümle kısa. Kısa. Gayet de kısa. Filenin sultanları altın madalya alır umarım. Kısa bir cümle. Bu kısa bir cümle. Kısa. Bu cümle kısa bir cümle. Cümle kısa. Bu cümle kısa. Kısa. Gayet de kısa. Filenin sultanları altın madalya alır umarım. Kısa bir cümle. Bu kısa bir cümle. Kısa. Bu cümle kısa bir cümle. Cümle kısa. Bu cümle kısa. Kısa. Gayet de kısa. Filenin sultanları altın madalya alır umarım. Kısa bir cümle.

Yazıyı burada paylaş: